کوفیه دستمال بزرگی است که  اعراب از آن به عنوان سربند استفاده می‌کنند تا از سر و روی ایشان در برابر آفتاب و شن محافظت کند. کوفیه را با رشته‌ای به نام عقال بر سر می‌بندند که در مجموع کوفیه و عقال نامیده می‌شود.

با وجود رواج بیشتر واژه «چفیه»، برخی اساتید «چفیه» را شکل غلط کلمه می‌دانند و اصرار دارند که حتماً باید واژه? «کوفیه» به کار رود. این نوع نگاه به واژگان و اصرار بر استفاده از شکل قدیمی کلمات (که اساس کتاب «غلط ننویسیم – نوشته  ابوالحسن نجفی» اوست) تهران) قرار گرفته است منشأ اصطلاح کوفیه را شهر  کوفه دانسته‌اند

اما در جنگ تحمیلی چفیه از نظر بچه های جبهه و جنگ معنای دیگری داشت و برای آنان قابل احترام بود.

چفیه چیست؟ سمبل چیست؟ وچرا دارای احترام است؟عبارات فوق سئوالاتی است که بعضی از نوجوانان و جوانان ( یا به قولی نسل سومی ها) از خود و دیگران می پرسند. چند سطر زیر شاید بتواند کمکی به این عزیزان کرده باشد

 چفیه چیست؟ سمبل چیست؟ وچرا دارای احترام است؟

عبارات فوق سئوالاتی است که بعضی از نوجوانان و جوانان ( یا به قولی نسل سومی ها) از خود و دیگران می پرسند.

 چند سطر زیر شاید بتواند کمکی به این عزیزان کرده باشد.

 میدان جنگ، اسلحه، فشنگ، سیم خاردار و هزاران وسایل دیگر در یک میدان نبرد چیز عادی به حساب می آید اما در میان این همه وسیله ،چفیه ،در 8 سال دفاع مقدس، خود را آشکار کرد.

 تکه پارچه ای سفید که نخهای سیاه آنرا راه راه نشان می داد، چیزی فراتر از یک اسلحه، و برای بچه های جبهه و جنگ شناخته شده بود.

چفیه یادگار کسانی است که در دل شب در مقابل متجاوزان تا دندان مسلح ایستادند و در حال حاضر در میهمانی خدا بسر می برند

 کاربرد چفیه را به نگارش نمی توان درآورد ولیکن بنا به ضرورت تعدادی را برای روشن شدن بعضی اذهان می نگاریم.

چفیه در دل شب سجادة نماز عشقی بود.

زیرانداز در هنگام استراحت و ملافه در هنگام خواب.

در زیر آفتاب شدید و خواب غیلوله سایبان بود.

چفیه در هنگام شناسایی منطقه و جنگهای چلیکی نقاب می گشت.

 در هنگام نیاز بند اسلحه، کمربند و فانسقه ای بود.

صبح و ظهر و شام سفره می شد.

هنگام حمام حوله می شد،

هنگام گرما عرق گیر، هنگام سرما شال کمر بود

 محافظ گرد و خاک بر روی صورت بود.

 هنگام نبردی همچو شال برگردن بسیجی می درخشید، اما زمانی که عملیاتن تمام می شد چفیه خون آلود بود و آن بسیجی شهید.

زمانی که منطقه جنگی به شیمیایی آلوده می گشت پارچه نمناکی بود جلو بینی .

چفیه در زمزمه های دل شب میزبان بود، میزبان اشکهای عاشقان

پیش بند آرایشگاههای صلواتی،

در موقع لزوم طناب،

هنگام مجروح شدن برانکارد،

 باند زخم،

 هنگام دستگیری دشمن دستبند و چشم بند، بقچة حمام ،

 وسیله آتل بندی یک مجروح،

تور ماهیگیری در کنار اروندرود و در هنگام گرما بادبزن و .....

 آری شما کدام وسیله را سراغ دارید که آنقدر ساده باشد ولی در عین حال این همه کار انجام دهد،

 چفیه پارچه ساده ای بیش نیست ولیکن میتواند سمبل ساده زیستی باشد همانطور که رهبرمعظم انقلاب حضرت آیه الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی) با استفاده از این وسیله مقدس ما را به گذشته ایثارگران دفاع مقدس نزدیک تر میسازد